Fragment opisu opublikowanego na stronie fundacji Culture Shock:
Skarpa Warszawska to teren o wyjątkowym znaczeniu i potencjale, i sam fakt, że takie miejsce na kulturalnej mapie stolicy jest wciąż słabo wykorzystane, jest wystarczającym powodem, dla którego warto myśleć o reaktywacji tej przestrzeni. Tak naprawdę jednak powodów dla zainteresowania się Skarpą, a w tym konkretnym przypadku - jedynie niewielkim jej fragmentem – jest więcej. Koncepcja urbanistyczna Zygmunta Stępińskiego, miejsce po dawnej rezydencji i ogrodach księcia Kazimierza Poniatowskiego, w tym rotunda Elizeum, dawny pałac Branickich – dziś Muzeum Ziemi, willa Pniewskiego, budynki sejmowe (także według projektu Pniewskiego), Lapidarium, monumentalne schody będące miniaturą słynnych Schodów Potiomkinowskich w Odessie, pięknie ukształtowany teren z głębokim wąwozem – tych kilka historycznych i przyrodniczych faktów buduje tło dla artystycznej ingerencji na obszarze parku im. Rydza-Śmigłego.
Seria działań artystycznych w ramach projektu "Skarpa.Reaktywacja!" ma zapoczątkować proces przywracania tej przestrzeni ludziom i sprawić, by w obecnie zahibernowanej strefie zaczęło kwitnąć życie obywatelskie, społeczne i kulturalne. Znana z doświadczeń poprzedniego ustroju relacja między władzą, kulturą i wypoczynkiem znajduje odbicie w pracy Otwarte Lapidarium mówiącej o anatomii władzy, oraz nawiązuje do szeroko zakrojonej akcji rewitalizacji tego fragmentu Skarpy i wytyczenia Centralnego Parku Kultury. Kultura i wypoczynek, niejako projektowane i zarządzane przez władzę, w barwnym kontekście Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów oraz tradycji kręgów tanecznych na Skarpie, będą punktem odniesienia w działaniach przestrzennych odnoszących się do tworzenia przestrzeni do bycia razem.
Projekt realizowany był pomiędzy 9 lipca a 27 sierpnia 2011 w Parku im. Rydza-Śmigłego.
Autorami projektu są Justyna Wencel i Marcin Chomicki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz